विझलो जरी मी आज
सुरेश भट हे मराठीतील एक सुप्रसिद्ध कवी. त्यांनी मराठी भाषेत गझल हा काव्य प्रकार रुजवला. त्यामुळे त्यांना 'गझल सम्राट' असे मानाने संबोधले जाते.
विझलो जरी मी आज
हा माझा अंत नाही
पेटेन उद्या नव्याने,
हे सामर्थ्य नाशवंत नाही
छाटले जरी पंख माझे,
पुन्हा उडेल मी
अडवू शकेल मला
अजुन अशी भिंत नाही
माझी झोपडी जाळण्याचे
केलेत कैक कावे ..
जळेल झोपडी अशी
आग ती ज्वलंत नाही..
रोखण्यास वाट माझी
वादळे होती आतूर..
डोळ्यात जरी गेली धूळ,
थांबण्यास उसंत नाही..
येतील वादळे, खेटेल तुफान,
तरी वाट चालतो..
अडथळ्यांना भिवून अडखळणे,
पावलांना पसंत नाही
सुरेश भट
